ذیقعده چنین مرا به یاد است
سالروز شهادت جواد است
تنها پسرِ امامِ هشتم
دست کرمش بسی مراد است
هشت ساله امام بعد بابا
او را که ز بهترین عِباد است
ای میوه قلب باغ هستی !
این خانه به دیدن تو شاد است
هفده سِنه با امامت او
این رشته که محکم و سِداد است
روزی که به طوس آمدی تو
هر چند که قصه اش ، زیاد است
از هر در بسته رد شدی زود
راه تو مگر از این بلاد است
وقتی که پدر ، به حُجره آمد
از شدت زهر در شِداد است
زانو زده ای ، کنار بابا
حالا که نه قیل و قال و داد است
تو آمدی از مدینه آن روز
روزی که پدر اسیر باد است
از جود و سخای تو زبان زد
هر رنگ و زبان و هر نژاد است
امروز ز کاظمین نسیمی
آن جا که قرین باغ داد است
از حِرز جواد گفته اند چون
دل گرمی و قوَت و عِماد است
هر عالم و عارف و هنرمند
مُحتاج تو در پُل معاد است
این شعر" شمیم" چو برگ سبزی
تقدیم به محضر جواد است
شاعر : مرتضی حسینی اسفاد (شمیم)
برچسب : نویسنده : esfadnewsa بازدید : 119