اسفاد خبر

دل و دلبندیغذایی فوق العاده خوشمزه ، خوش بو ، مقوی که زینت بخش سفره اسفادیها بود.تقریبا همه اسفادیها گوسفندار بودند و سالی یکی دوتا گوسفند ذبح می کردند. معمولا از اول بهار تا پاییز و از پاییز تا بهار یک گوسفند پرواری چاق و چله در هر خانه ای وجود داشت. آنقدر گوسفند چاق بود که گاهی اوقات تنگی نفس داشت. روز اول قربانی گوسفند پختن دل و جیگر و یا همون دلبندی بصورت ناهار و یا شام ، با حضور اعضاء اصلی خانواده ، نوه ها نوش جان می شد و نزدیک ترین همسایه هم از آن بی نصیب نبود. بعد از جدا کردن دل و جیگر و تمیز کردن شکمبه و روده ، دیگ روی آتیش کار گذاشته می شد و تمامی مخلفات شامل جیگر ، پف ، چادر پیه ، گرده ، اشکمبه و شیردون ، روده و خرخره و یا کرکرووک ، و پیاز داغ ، سیب زمینی ، رب انار به داخل ریخته می شد و بعد از چند ساعت پختن و جیلیز و ویلیز ، بوی بسیار خوب و مطبوع آن در کل خانه می پیچید.دل و دلبندی غذایی واقعا خوش مزه بود چرا که با روغن و چربی خود آن درست می شد. مقداری نان تنوری و یا لواش داخل روغن غذا آغشته می شد و با عنوان نون چرب زینت بخش سفره بود. این غذای مقوی همه رو سیر می کرد و حتی روز بعد اگر سرد و یا دوباره داغ می شد از روز اول خوشمزه تر بود. امروز کیفیت غذا بسیار پایین است . غذا ها همه با طبع سرد و با محوریت برنج است. زمان قدیم گوشت تازه و روغن حیوانی چاشنی غذا بود. امروز فست فود و ساندویج و روغن مایع. اگر مقداری روغن مایع و دنبه روی زمین بریزید خواهید دید مورچه ها دور روغن حیوانی جمع شده اند. و جالب است ما دور روغن مایع جمع شده ایم.موفق باشید اسفادیهای عزیزارادتمند کریمی آوای اسفاد اسفاد خبر...ادامه مطلب

تصویر: آقای حسن(رضا) شهریاری اسفاد خبر...

روحش شادتاریخ شهادت: 1363/12/22محل شهادت: هورالهویزهسلام به همهسالروز عملیات بدر یادآور شهادت دوست عزیزم شهید علی حسینی است. او اولین شهید اسفاد بود که در عملیات بزرگ بدر مفقود الاثر شد و پیکر پاکش پس از چند سال به وطن بازگشت. شب گذشته به خوابم آمده بود و همین باعث شد تا اندکی از خاطره هایم را درباره او بنویسم.تا آنجا که به خاطر دارم ، شهید حسینی نخستین بار در سال ۱۳۶۲ به جبهه رفت و یک سال بعد که من برای اولین بار اعزام شدم ، او د مسیر رفتن ما را راهنمایی می کرد. در خردادماه ۱۳۶۳ همراه با حدود ۳۰ نفر از بچه های بسیجی اسفاد به منطقه اهواز اعزام شدیم. پس از سازماندهی نیروها، من و علی حسینی در کنار هم قرار گرفتیم : گردان یدالله ، گروهان یک، دسته یک.آقایان حسینعلی حکمتی پور و رضا کاظمی که در رسته فرماندهی بودند و نیز آقای هوشنگ انصاری در همان گردان یدالله ماندند و بقیه بچه های اسفاد به گردان ادوات در منطقه حمیدیه اعزام شدند.من و علی حسینی به مدت سه ماه به عنوان تخریبچی دسته، تمام اوقات را با هم بودیم و از او خاطره های بسیاری به یاد دارم که اگر فرصت دست دهد خواهم نوشت. بالاخره ماموریت تیپ امام موسی (ع) که ما جزو اعضایش بودیم ، در مهرماه ۱۳۶۳به پایان رسید و ما به پشت جبهه برگشتیم.اما علی حسینی مدتی بعد همزمان با آغاز عملیات بزرگ بدر ، دوباره به جبهه برگشت و در همان عملیات به شهادت رسید. از چگونگی شهادتش اطلاع زیادی ندارم بخصوص که تا چند سال پس از جنگ، حتی شهادت یا اسارتش هم قطعی نبود و سرانجام در جریان جستجوهای هیات تفحص آثار پیکر پاکش پیدا شد ...روحش شاد و راهش مستدام باد اسفاد خبر...ادامه مطلب

تصویر: آقای حاج رضا نظرجانی اسفاد خبر...

تصویر: آقای حاج رضا نظرجانی اسفاد خبر...

تصویر: آقای سجاد حسینی تصاویر تکمیلی در ادامه مطلب اسفاد خبر...

تصویر: کربلایی حسینعلی عبدی اسفاد خبر...

تصویر: آموزگار گرامی آقای غلامی

از جلو: مسعودشهریاری، حسن جعفری، هاشم شهریاری، محمد مددی، سعید حسنی، وحید حسینی، ناصر عبدی، مرتضی داودی.
شناسایی: آقای علیرضا حسنی

اسفاد خبر...

تصویر: آقای علیرضا حسنی از راست: مرحوم حسینعلی عبدی، حسین واحدی، سیدحسن اسماعیلی، علیرضا حسنی، حسین رادپور عکاس: حسن تقی زاده اسفاد خبر...

هبه نامه مرحوم'>مرحوم خواجه میرزا هادی به فرزند ارشدشان حاج محمدباقر غفاری (غواص) تصویر: آقای محمدعلی غفاری اسفاد خبر...