تبریک شب چله

ایستاده ای
درست در انتهای پاییز
میان همهمه ی برگ های خشک
و من فقط یک دقیقه آن طرف تر
در یلداترین شب سال
کاسه ی غم به دست گرفته ام
و انار نبودنت را
دانه میکنم

 

کاش میدانستی
یلدای بدون تو
از پاییز هم
غم انگیزتر است  

اللهُـــمَّ عَجِّــــــلْ لِوَلِیِّکَــــــ الْفَــــــــرَج

  

این مناسبت بهانه ای شد تا سری به آرشیو آوای اسفاد بزنیم و گوشه ای از مراسمات "اسفاد دیروز" را یادآوری کنیم؛

شب های بلند زمستان بیشتر از اوقات دیگر سال اقتضای این را دارد که خانواده ها دور هم بنشينند وبه اصطلاح صله ارحام را به جاي بياورند(شو نشینی یا آتشونی).نوه ها بيشتر كنار پدر بزرگ هاو مادر بزرگ ها (بابا كلون هاو بي بي ها)مي نشينند آن ها خاطرات دوران كودكي وجواني خود را براي بچه ها بازگو مي كنند.

ازمواردي كه در شبهاي زمستان به خصوص شب چله يا شب يلدا خانواده ها انجام مي دادند :

۱-نشتن دور كرسي :يكي از رسوماتي كه در قديم الايام بيشتر مرسوم بود قصه گويي است

 خانواده ها دور كرسي مي نشستند وضمن گوش دادن به قصه ها يا به قول معروف اوسونه از گرماي كرسي استفاده مي كردند بعضي از اين قصه ها خيلي طولاني بود ممكن بود بعضي از اين قصه ها دو الي سه ساعت طول بكشد از جمله داستانها عبارت است از :داستانهاي شاهنامه-قصه ارسلان رومي -ليلي ومجنون -سبز پري وزرد پري قصه هاي ملانصرالدين-مدكل خان-ورقه و گلشاه و...كه اگر وقتي شد يكي از اين قصه ها رانقل خواهيم كرد.البته بعضي خانه ها هم كه لحاف و كرسي نداشت خانه با ديگدان گرم مي شد

۲-پذيرايي در شب هاي زمستان: پذيرايي ازمهمان هاواعضاي خانواده درشب هاي زمستان متنوع بودبه طوري كه بيشتر به جاي ميوه هاي تازه كه امروزه  مرسوم است ازخشكباركه محصول خودخانواده بود استفاده مي شد.محصولاتي مثل (كيشته ي زردآ لو-هلو-انجير-كيشته ي توت – عناب - لواشك و ا نواع مغزهاازقبيل  گردو –بادام – خسته (ياهسته زردآلو)و...

درباره كيشته، نيزشعري براي بچه هاخوانده مي شد:

انبون  كيشته ي  غلامعلي                         زن خور بكشته  غلامعلي

ازمراسم هاي سنتي وبسيارخوب كه دربيشتر خانواده هامرسوم بوده وهست مراسم كف زني است . که برا ی توضیحات بیشتر این مطلب به آرشیو سال 91 وبلاگ مراجعه فرمایید. 

اسفاد خبر...