جناب آقاي غلامحيدر عباسي

جناب آقای ... از میرزاهای با اخلاق ، خونگرم و توو دل بروِ اسفاد است که بواسطه ی این خوی و منش انسانی اش با همه می جوشد و همه دوستش دارند .
همه با او راحت و بدون تعارف اند . کمتر کسی نام کوچکش را میداند و همه او را با فامیل صدا می کنند. او از فرهنگیان فرهیخته اسفاد و مسلط به هنر خوشنویسی است که در عصر خود با قلم زیبایش گفته های بزرگان دینی ، سیاسی و علمی را بر دیوارهای اسفاد خوش می نگاشت. در روزگار نوجوانی و جوانی صاحبذوق و اهل دل بود . در شکارِ کبک با 《 دُودَر 》تبحر خاصی داشت که گویا این ذوق و هنر ارثی و در ژن او بود . می گویند کبک از دستش پرید و او در اوج تیزی و چابکی در یک متری آسمان آن را گرفت . در انتهای شاهرودِ اسفاد به نام خودش یک درخت انجیر داشت که تابستانها زیر آن《 دُودَر ‌》می کاشت.
یاد دارم که در توشله بازی هم مهارت داشت .
رشته ورزشی اش والیبال بود و با روحیات ورزشی اش جوانان را به سمت و سوی ورزش سوق می داد . گاهی به جهت جدّی شدن بازیکنان ، برای بازی شرط
می گذاشت ، شاید یک کیک و‌ نوشابه، هرچند ناچیز‌ ولی با همان ، بازی جذاب تر می شد . پایه گزار مسابقات والیبال در سطح اسفاد و روستاهای مجاور مانند آبیز ، فندخت و استند می شد. از والیبالیست های صاحب نام اسفاد در دهه ی شصت بود که به جرات میتوان گفت در استان‌ و حتی در سطح کشور حرفهایی برای گفتن داشت ولی افسوس که غالباً در مناطق محروم استعدادهای درخشان بی نام و نشان می مانند .
از داشته ها وخصوصیاتش میشود بیشتر گفت ولی ضیغ وقت و جدال با ذهن دست را به نشانه ی تسلیم بالا می برد. مرد قصه ما کسی نمی تواند باشد به جز آقای غلامحیدر عباسی !!! فرهنگی باز نشسته ، که این روزها فارغ از این شغل ، در اسفاد به کار کشاورزی مشغول است .

جناب آقای عباسی
سلام و عرض ارادت ؛ پوزش میطلبم از اینکه راحت صحبت کردم چون دوستتون دارم .

توفیق روزافزون و‌ عاقبت بخیری شما عزیز بزرگوار ‌آرزوی ماست .
Ah Azimi 1398.4.20

احمد عظيمي اسفاد