تله سنگي

با سلام و احترام

گردش در یک روز برفی ، آن هم در مناطق کویری ، واقعا لذت بخش است نور درخشان خورشید و انعکاس آن از زمین در روز برفی چشم انسان را خیره و یا به قول اسفادی ها به گل پره می اندازد.

در روزها ی برفی از خونه می زدیم بیرون و با دوستان به گشت و گذار می پرداختیم ، برف بازی ، لخ شک ، کندن قندیل و شوشله های یخی و دنبال کردن خرگوش و روباه و شکار پرندگانی مثل جَل و چه قووک وسی سه لنگ با پَ لَخ مون ، از تفریحات ما بود. در روزهای برفی چون زمین پوشیده از برف است هیچگونه آذوقه ای برای حیوانات و پرندگان یافت نمی شود برای همین پرندکان و حیوانات جهت پیدا کردن آذوقه به مناطق مسکونی نزدیک می شوند. این روزها بهترین وقت برای کار گذاشتن تله سنگی بود. یکه تله ، که از عناصر و اجزای بسیار ساده تهیه می شد. کندن گودال به اندازه جثه پرنده و گذاشتن یک چوب کوچک 5 سانتی بر لبه گودال و بعد هم چوبی 20 سانتی بر روی این چوب قرار میگرفت و آجر و یا سنگی صاف به آن تکیه داده می شد، سپس مقداری دانه ارزن و یا گندم جهت گول زدن و نزدیک کردن پرنده به تله ، داخل آن می ریختیم و در انتظار آمدن پرنده گان ،بدون هیچ سر وصدایی، کمین می کردیم. هنگامی که پرنده به گودال نزدیک می شد اول داخل گودال را نگاه می کرد و کم کم جلوتر می رفت و به محض بر خورد با چوب کوچک لبه گودال ، چوب بزرگ تکان می خورد و با جابجایی چوب بزرگ ، سنگ و یا آجر بر روی گودال می افتاد و پرنده در آن محبوس و زندانی می شد. معمولا شکار پرندگانی مثل جَل و جه دی کَل ، از دیگر پرندگان راحت تر بود و البته با آن همه وقتی که برای این کار می گذاشتیم پرنده را آزاد می کردیم.